کد مطلب:284916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:290

سخنی از عقیده شناسان
متكلمین و علمای علوم اعتقادی، از روی روایات زیادی كه فرق اسلام، از نبی اكرم، درباره ی مهدی نقل كرده اند، اعتقاد به وی را اصلی اسلامی شناخته اند و ناگزیر در كتب عقاید در آن باره به بحثهایی پرداخته اند، كه از جله تفسیر غیبت و فواید وجود امام است در حال غیبت. ما در این رساله - كه با اختصار همگام هستیم - سخن را در این موضوعات گسترش نمی دهیم. فقط در اینجا فشرده ای از گفتار دو دانشمند فنی، مولف كفایه الموحدین (سید اسماعیل طبرسی) [1] و مولف بیان الفرقان (شیخ مجتبی قزوینی) [2] را ذكر می كنیم، و سپس یاد آوری نكته ای را بدان پیوست می دهیم.



[ صفحه 31]



خلاصه ی گفتار نامبردگان این است: چون مهدی علیه السلام آخرین خلیفه و حجت خدایی است، لازم بود كه خود را از گزند حوادثی و دستهایی كه او را می جستند مصون بدارد و در كنف غیبت الهی مستور گردد. و چون موقعیت امام به منزله ی موقعیت پیامبر است پس از تبلیغ (یعنی حافظ احكام تبلیغ شده است)، پس با پنهان بودن او، مردم اگر چه، از دیدارش محرومند، اما عبث و رها نخواهند بود. و باید به احكامی كه در دست است عمل كنند. و البته اگر روزی تمام نوامیس دین ضایع گشت آنا ظهور خواهد كرد. [3] .


[1] در گذشته به سال 1321 ه. ق.

[2] در گذشته به سال 1386 ه. ق.

[3] رجوع كنيد به كفايه الموحدين (ج 2) و بيان الفرقان (ج 5).